Pasen. De openingsrit. Altijd spannend met het weer. De weersvoorspellingen daarom natuurlijk al dagenlang in de gaten gehouden. Was een wisselvallig weekend. Gelukkig was uiteindelijk de voorspelling dat het droog zou blijven. En dat bleef het ook. Ook al was het ’s ochtends nog erg fris. Achter Straelen was zelfs zout op de weg gestrooid. Dat was sowieso een kaat, naat en sjuverig stukje, zo bleek uit de verhalen tijdens de pauze.
Rond 11.00 uur bleek dat 18 leden een 1 duo voldoende vertrouwen hadden in de weervoorspelling en toonden zich startklaar. Het doel van de rit was Elly’s Bikertreff ten zuiden van Mönchengladbach. Door de jaren heen een vaste waarde voor ’t Wimke waar we al meerdere keren hebben gepauzeerd. Dit keer wel een tegenvaller. Op last van het Ordnungsambt waren op de heren wc de oogpakkende posters verwijderd. Gelukkig was de koffie nog steeds goed en over het eten veel lof.
Gezien het aantal motoren en traditiegetrouw in twee groepen gereden. Dat houdt het overzichtelijker en gemakkelijker om de troep bij elkaar te houden. Dat lukte mede goed dankzij een goed laatste man. Goed zichtbaar en zijn functie goed uitoefenend want hield zijn plek. Wat (weer) niet van iedereen gezegd kan worden. Ach ja, ondertussen kennen we onze pappenheimers J Misschien volgend jaar in drie groepen rijden zodat we nog meer rekening kunnen houden met de verschillende rijstijlen.
Op zo’n dag blijkt maar weer dat het zeker niet vanzelfsprekend is dat het lukt om de groep bij elkaar te houden. Na de pauze vertrok de 1e groep terwijl (eentje van) de 2e groep nog de laatste stukjes schnitzel zat te consumeren. Zo’n 10 minuutjes later kwam Michiel weer terug binnen. Op de eerste kilometer had de rest van de groep hem al verlaten! Dit werd gecompenseerd door Gunter die besloot na de pauze van groep 2 naar 1 te wisselen. Zo bleef alles toch in evenwicht.
Met Pasen zijn bestuurders van allerlei pluimage op de weg. Vooral veel zondagsrijders. Terwijl het nog wel een maandag is! Maar ook een Diavel rijder die zijn 152 pk alleen op rechte stukken op de weg durft te brengen. Of een R1 die wel in het dorp de groep voorbij scheurt maar buiten het dorp in de weg rijdt. Die cruiser die de regenjas uit zijn zijtas laat waaien. Nieuwe (gladde) bandjes op een Z1000. En een Trans Alp met brandstoftoevoeronregelmatigheden. Toch hebben we onderweg niet veel motoren ontmoet. Het frisse weer hield ze blijkbaar thuis, of in het meubelplein. Zonde.
Dit jaar twee nieuwe leden; Jari en Louis. Zij vonden het zeker niet zonde dat ze erbij waren. Na afloop vertelden beiden namelijk dat de rit goed was bevallen en voor herhaling vatbaar was. Applaus voor ons allemaal. Vanachter een Leffe Blond, tripel, Radler, Dame Blanche en nog wat andere “beloningen” konden we terugblikken op een geslaagde rit. Samen uit, samen thuis. Dat alles zonder brokken.
Gelukkig hebben we foto’s. Met dank aan Dorathé.
